concurréncia
Occitan
Etimologia
Del latin concurrentia
Prononciacion
/konku'ɾensiɔ/
con | cu | rén | cia (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| concurréncia | concurréncias |
| [konku'ɾensiɔ] | [konku'ɾensiɔs] |
concurrencia femenin
- Competicion entre personas que cercan un meteis objècte, una meteissa causa.
- (En particular) (Comèrci) Rivalitat que s’establit entre fabricants, mercands o entreprenaires, etc.
- (Ecologia) (Agricultura) Competicion entre animals o entre plantas, per ocupar un meteis ròdol ecologic.
- (Drech) Egalitat de drech, de privilègi, d’ipotèca entre diferentas personas, sus una meteissa causa.