confines

Occitan

Etimologia

Del latin confinis, que ten la mèsma limita, de cum (amb), e finis, (fin, frontièra)

Prononciacion

[ku'fines], /ku'fines/ con | fi | nes (2)

Forma de vèrb

confines

• Segonda persona del singular del vèrb confinar al present de l'indicatiu e a l'imperatiu negatiu

Anglés

Forma de vèrb

confines [?]

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu del vèrb to confine.