confines
Occitan
Etimologia
Del latin confinis, que ten la mèsma limita, de cum (amb), e finis, (fin, frontièra)
Prononciacion
/ku'fines/ con | fi | nes (2)
Forma de vèrb
confines
- Segonda persona del singular del vèrb confinar al present de l'indicatiu e a l'imperatiu negatiu
Anglés
Forma de vèrb
confines [?]
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu del vèrb to confine.