contemporanèa

Occitan

Etimologia

Del latin contemporaneus.

Prononciacion

/kuntempuɾaˈnɛo̞/, /kuntempuɾaˈnɛo̞/ França (Bearn) : escotar « contemporanèa »

Sillabas

con | tem | po | ra | nèa (5)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
contemporanèa	contemporanèas
[kuntempuɾaˈnɛo̞]	[kuntempuɾaˈnɛo̞s]

contemporanèa femenin (masculinizacion contemporanèu)

1. Femna que viu al meteis temps.

Traduccions

alemand: zeitgenössisch (de) anglés: contemporary (en) catalan: contemporania (ca) espanhòl: contemporánea (es)

francés: contemporaine (fr) italian: contemporanea (it) portugués: contemporânea (pt) sicilian: cuntimpuràniua (scn)

Forma d'adjectiu

contemporanèa

1. Femenin singular de contemporanèu.