costèla

Occitan

Etimologia

De còsta amb lo sufix diminutiu -èla.

Prononciacion

[kusˈtɛlo], /kusˈtɛlo/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « costèla »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
costèla	costèlas
[kusˈtɛlo]	[kusˈtɛlos]

costèla femenin

1. Anat. Cadun dels osses corbs que forman las parets de la cavitat toracica.

Sinonims

• còsta

Reviradas

alemand: Rippe (de) femenin anglés: rib (en) catalan: costella (ca) femenin

espanhòl: chuleta (es) femenin, costilla (es) femenin francés: côte (fr) femenin