crocodil

Lo crocodil de l'emblèma de Nimes

Occitan

Etimologia

Del latin crocodilus, manlevat al grèc ancian κροκόδειλος.

Prononciacion

[kɾukuˈðil], /kɾukuˈðil/

França (Bearn) : escotar « crocodil »

Sillabas

cro | co | dil (3)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
crocodil	crocodils
[kɾukuˈðil]	[kɾukuˈðils]

crocodil masculin

1. Reptil de talha importanta de natura anfíbia, caracteristic per sa bèla boca dentuda e sa coa longassa.

Traduccions

alemand: Krokodil (de) neutre anglés: crocodile (en) cannada: ಮೊಸಳೆ (kn) catalan: cocodril (ca) masculin espanhòl: cocodrilo (es) masculin esperanto: krokodilo (eo) francés: crocodile (fr) masculin friolan: crocodîl (fur) masculin

italian: coccodrillo (it) masculin neerlandés: krokodil (nl) oigor: تىمساھ (ug) (timsah) ongrés: krokodil (hu) ozbèc: timsoh (uz) portugués: crocodilo (pt) masculin rus: крокодил (ru) ucraïnian: крокодил (uk)