Occitan

Etimologia

De l'anglés chronometer, mot compausat, bastit a partir del grèc ancian χρόνος ("temps") e μέτρον ("mesurar"), creat per Jeremy Thacker de Beverly (Anglatèrra) en 1714.

Prononciacion

[krunu'mɛtre]

França (Bearn) : escotar « cronomètre »

Sillabas

cro | no | mè | tre (4)

Nom comun

cronomètre masculin

Instrument que permet de mesurar amb precision una porcion de temps.
Esp. Instrument de mesura de temps utilizat dins un espòrt.

Parents

Traduccions

alemand:
anglés: chronometer ^(en) [1]; stopwatch ^(en) [2]
basc:
breton:
bulgar:
catalan: cronòmetre ^(ca)
chèc: chronometr ^(cs)
danés:
espanhòl: cronómetro ^(es)
esperanto:
estonian:
finlandés:
francés: chronomètre ^(fr)