cénger

Occitan

Etimologia

Del latin cingere.

Prononciacion

/ˈsend͡ʒe/, /ˈsend͡ʒe/

Vèrb

cénger

1. Enrodar una part del còs, amb una faissa de teissut, una corretja o un autre matèrial, ben ajustat.

Variantas dialectalas

• cénher
• cenchar
• cenglar
• centurar
• cintar (gascon), (vivaroalpenc)

Traduccions

anglés: to put on (en) to wrap round (en) catalan: cenyir (ca)

francés: ceindre (fr) italian: cingere (it)

Referéncias

• Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa en linha: [1]