desculț

Romanés

Etimologia

D'un latin vulgar ipotetic *discalcĭu. Parent de l'occitan descauç, del catalan descalç, de l'espanhòl descalzo, del portugués descalço e de l'italian scalzo.

Prononciacion

[desˈkult͡s], /desˈkult͡s/

Sillabas

des | culț (2)

Adjectiu

desculț masculin

1. Descauç.

Advèrbi

desculț

1. Descauç.

Parents

• a desculța