dinti
Meglenoromanés
Etimologia
Del latin dentem. A comparar amb lo romanés dinte.
Prononciacion
/ˈdinti/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| dinti | dinț |
| [ˈdinti] | [dint͡s] |
dinti masculin
- Dent.
Referéncias
- Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.