dis

Veire tanben : diş

Chilisso

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[?]

Nom comun

dis

1. Jorn.

Nòta

Mot transcrich dins una ortografia lingüistica. La lenga ten pas d'escritura oficiala.

Referéncias

• Calvin R. Rensch, Sandra J. Decker, Daniel G. Hallberg, 1992, Languages of Kohistan, Sociolinguistic Survey of Northern Pakistan Volume 1, Islamabad, National Institute of Pakistani Studies, Quaid-i-Azam University, SIL.

Francés

Prononciacion

/di/, /di/

França (Brétigny-sur-Orge) : escotar « dis »

França (Vòges) : escotar « dis » Canadà (Shawinigan) : escotar « dis » França (Sesseraç) : escotar « dis » França (Lion) : escotar « dis »

Forma de vèrb

dis

1. Primièra persona del singular al present de l'indicatiu de dire.
2. Segonda persona del singular al present de l'indicatiu de dire
3. Primièra persona del singular al passat simple de dire.
4. Segonda persona del singular al passat simple de dire.
5. Segonda persona del singular al present de l'imperatiu de dire.