doctrina

Occitan

Etimologia

Del latin medieval doctrina.

Prononciacion

[dutˈtɾino], /dutˈtɾino/

França (Bearn) : escotar « doctrina »

Sillabas

doc | tri | na

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
doctrina	doctrinas
[dutˈtɾino]	[dutˈtɾinos]

doctrina femenin (auvernhat) (gascon) (lemosin) (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)

1. Ensenhament e concepcions d'una ideologia, o d'una religion.

Derivats

• doctrinal
• doctrinar
• doctrinari

Traduccions

alemand: Doktrin (de) femenin anglés: doctrine (en) basc: catalan: doctrina (ca) femenin

espanhòl: doctrina (es) femenin francés: doctrine (fr) femenin italian: dottrina (it) femenin portugués: doutrina (ot) femenin

Forma de vèrb

doctrina

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de doctrinar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de doctrinar