ebronha

Occitan

Etimologia

Dau latin populari ebrionia (« embriaguesa, ebrietat »), que vendriá dau proto-indoeuropean *h₁egʷʰ (beure).

Prononciacion

[ɛbru'ɲɔ] / [ɛjbru'ɲɔ]

Nom comun

ebronha masculin (lemosin)

1. Persona que se sadola regularament o que beu emb excès.

Variantas dialectalas

• eivronha (vivaroaupenc)
• ibronha (vivaroaupenc)
• sadolard
• sadolaud (lemosin)
• pintonejaire
• bandarri
• arsolha (vivaroaupenc)

Traduccions

anglés: drunkard (en) catalan: borratxo (ca)

francés: ivrogne (fr) italian: ubriacone (it)