beure

Occitan

Etimologia

Del latin bĭbĕre.

Prononciacion

[ˈbewɾe], /ˈbewɾe/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « beure »

Sillabas

beu | re (2)

Vèrb

beure

1. Engolir un liquid.

Variantas dialectalas

• béver (gascon), béuer (aranés), biure
• biaure (vivaroaupenc, nòrd de las Valeas Occitanas, Salbertrand), (nòrd-est naut-lemosin), (marchés)

Derivats

• beguda
• bevenda
• beveire

Reviradas

afrikaans: drink (af) albanés: pi (sq) alemand: trinken (de) anglés: to drink (en) azèri: içmək (az) armèni: խմել (hy) breton: eva (br) catalan: beure (ca) chèc: pít (cs) danés: drikke (da) eslovèn: piti (sl) espanhòl: beber (es) esperanto: trinki (eo) estonian: jooma (et) finlandés: juoda (fi) francés: boire (fr) francoprovençau/arpitan: bêre (frp) galés: yfed (cy) grèc: πίνω (el)

ido: drinkar (io) indonesian: minum (id) gaelic irlandés: ól (ga) islandés: drekka (is) italian: bere (it), bevere (it) lituanian: gerti (lt) neerlandés: drinken (nl) norvegian: drikke (no) ongrés: iszik (hu) polonés: pić (pl) portugués: beber (pt) romanés: a bea (ro) rus: пить (ru) sicilian: bìviri (scn) suedés: dricka (sv) turc: içmek (tr) ucraïnian: пити (uk) volapük: drinön (vo)

Expressions e Locucions

• beure coma un amolaire, beure coma un ressegaire
• beure coma una bota, beure coma un oire
• beure coma un carma
• beure coma un embuc
• beure coma una esponga
• beure coma un potz
• beure coma un sablàs
• beure coma un trauc

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
beure	beures
[ˈbewɾe]	[ˈbewɾes]

beure masculin

1. Un liquid que se beu.

Sinonims

• bevenda
• beguda

Reviradas

alemand: Getränk (de) neutre anglés: drink (en) azèri: içki (az) catalan: beguda (ca) femenin espanhòl: bebida (es) femenin francés: boisson (fr) femenin

italian: bevanda (it) femenin neerlandés: drank (nl) portugués: bebida (pt) femenin sicilian: bivanna (scn) femenin turc: içki (tr)

Catalan

Etimologia

Del latin bĭbĕre.

Prononciacion

[ˈbɛwɾə], /ˈbɛwɾə/ (oriental central), [ˈbəwɾə], /ˈbəwɾə/, [ˈbɛwɾə], /ˈbɛwɾə/ (balear), [ˈbewɾe], /ˈbewɾe/ (occidental)

Vèrb

beure

1. Beure.