elegant

Occitan

Etimologia

Del latin elegans, elegantia , « que sap causir »

Prononciacion

[e.le'ɣan], /e.le'ɣan/

e | le | gant (4)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	elegant	eleganta
	[e.le'ɣan]	[e.le'ɣantɔ]
Femenin	elegants	elegantas
	[e.le'ɣans]	[e.le'ɣantɔs]

elegant

1. Que ten d’elegància.
2. (Especialament) (Melhoratiu) Qualifica una solucion simple e satisfasenta.

Traduccions

alemand: elegant (de) anglés: elegant (en) arabi: أنيق (ar) catalan: elegant (ca) chinés: 优雅的 (zh) chèc: espanhòl: elegante (es)

francés: elegant (fr) grèc: κομψό (el) italian: elegante (it) neerlandés: elegant (nl) portugués: elegante (pt) polonés: elegancki (pl) rus: стильный (ru)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
elegant	elegants
[e.le'ɣan]	[e.le'ɣans]

elegant

1. Òme que mòstra d'elegància dins son vestit e son anar. (Per una femna se ditz eleganta)