Vejatz lo contengut

embucar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Prononciacion

[e̞mby'ka]

França (Bearn) : escotar « embucar »

Sillabas

em | bu | car

Vèrb

embucar

  1. Far engolir lo manjar de fòrça a un animal per fin de l'engraissar.


Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu embucar
Gerondiu embucant
Participi passat
singular plural
masculin embucat embucats
femenin embucada embucadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present embuqui
embuque[N 1]
embucas embuca embucam embucatz embucan
Imperfach embucavi embucavas embucava embucàvem embucàvetz embucavan
Preterit embuquèri embuquères embuquèt embuquèrem embuquèretz embuquèron
Futur embucarai embucaràs embucarà embucarem embucaretz embucaràn
Condicional embucariái embucariás embucariá embucariam embucariatz embucarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present embuque embuques embuque embuquem embuquetz embuquen
Imperfach embuquèssi embuquèsses embuquès
embuquèsse
embuquèssem embuquèssetz embuquèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu embuca ! embuquem ! embucatz !
Negatiu embuques pas ! embuquem pas ! embuquetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)