enòrma
Occitan
Etimologia
Del latin enormis (« fòra de la nòrma »).
Prononciacion
/e/'nɔr/mɔ/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | enòrme | enòrmes |
| [e/'nɔr/me] | [e/'nɔr/mes] | |
| Femenin | enòrma | enòrmas |
| [e/'nɔr/mɔ] | [e/'nɔr/mɔs] | |
enòrma
- Femenin singular de enòrme