nòrma

Occitan

Etimologia

Del latin norma, ecaire, règla.

Prononciacion

['nɔrmo̞], /'nɔrmo̞/

• (provençau) ['nɔʀmo̞], /'nɔʀmo̞/
• (vivaroaupenc) ['nɔʀma], /'nɔʀma/

Sillabas

nòr|ma

Parents

normar

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
nòrma	nòrmas
['nɔrmo̞]	['nɔrmo̞s]

nòrma femenin

1. Règla de seguir; lei directritz
2. tipe ; estandard.
3. (Drech) Quin que siá tèxte legislatiu.

Traduccions

alemand: anglés: norm (en) arabi: catalan: norma (ca) chinés: chèc: espanhòl: norma (es)

francés: norme (fr) grèc: πρότυπο (el) italian: norma (it) neerlandés: portugués: norma (pt) polonés: rus: