erudita

Occitan

Etimologia

latin eruditus « instruit, educat, sabent, abil, erudit », participi passa de erudire (« ensenhar, instruire, educar »).

Prononciacion

/eɾyˈðito̞/, /eɾyˈðito̞/ França (Bearn) : escotar « erudita »

Sillabas

e|ru|di|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
erudita	eruditas
[eɾyˈðito̞]	[eɾyˈðito̞s]

erudita femenin (Masculinizacion: erudit)

1. Femna que ten d’erudicion.

Forma d'adjectiu

erudita

1. Femenin singular de erudit.

Catalan

Etimologia

latin eruditus « instruit, educat, sabent, abil, erudit », participi passa de erudire (« ensenhar, instruire, educar »).

Prononciacion

[?]

Sillabas

e|ru|di|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
erudita	erudites

erudita femenin (Masculinizacion: erudit)

1. Femna que ten d’erudicion.

Forma d'adjectiu

erudita

1. Femenin singular de erudit.