erudita
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- latin eruditus « instruit, educat, sabent, abil, erudit », participi passa de erudire (« ensenhar, instruire, educar »).
Prononciacion
[eɾyˈðito̞] França (Bearn) : escotar « erudita »
Sillabas
e|ru|di|ta
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| erudita | eruditas |
| [eɾyˈðito̞] | [eɾyˈðito̞s] |
erudita femenin (Masculinizacion: erudit)
- Femna que ten d’erudicion.
Forma d'adjectiu
erudita
- Femenin singular de erudit.
Catalan 
Etimologia
- latin eruditus « instruit, educat, sabent, abil, erudit », participi passa de erudire (« ensenhar, instruire, educar »).
Prononciacion
Sillabas
e|ru|di|ta
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| erudita | erudites |
erudita femenin (Masculinizacion: erudit)
- Femna que ten d’erudicion.
Forma d'adjectiu
erudita
- Femenin singular de erudit.