erudit

Occitan

Etimologia

latin eruditus « instruit, educat, sabent, abil, erudit », participi passa de erudire (« ensenhar, instruire, educar »).

Prononciacion

[eɾyˈðit], /eɾyˈðit/ França (Bearn) : escotar « erudit »

Sillabas

e|ru|dit

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	erudit	erudits
	[eɾyˈðit]	[eɾyˈðits]
Femenin	erudita	eruditas
	[eɾyˈðito̞]	[eɾyˈðito̞s]

erudit

1. Que ten d’erudicion, un grand saber.

Sinonims

• dòcte
• letrat
• sabent

Traduccions

alemand: Gelehrte (de) anglés: erudite (en), learned (en), scholar (en) basc: eruditu (eu) catalan: erudit (ca)

espanhòl: erudito (es) francés: érudit (fr) italian: studioso (it) portugués: estudioso (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
erudit	erudits
[eɾyˈðit]	[eɾyˈðits]

erudit masculin (Femenizacion: erudita)

1. Òme que ten d’erudicion.

Catalan

Etimologia

latin eruditus « instruit, educat, sabent, abil, erudit », participi passa de erudire (« ensenhar, instruire, educar »).

Prononciacion

oriental [əɾuˈðit], /əɾuˈðit/, occidental [eɾuˈðit], /eɾuˈðit/

Sillabas

e|ru|dit

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	erudit	erudits
Femenin	erudita	erudites

erudit

1. Que ten d’erudicion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
erudit	erudits

erudit masculin (Femenizacion: erudita)

1. Òme que ten d’erudicion.