espòra
Occitan
Etimologia
- Del grèc ancian σπορά « ensemenada ».
Prononciacion
- gascon, lengadocian /esˈpɔɾo̞/
- provençau /esˈpʀə/
Sillabas
es|pò|ra
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| espòra | espòras |
| [esˈpɔɾo̞] | [esˈpɔɾo̞s] |
espòra femenin
- (botanica) Element reproductor dels vegetals (mai que tot los criptogamas), en general unicellulars (mas pluricellulars per unes fonges), non implicat dins la reproduccion sexuala.
- (biologia) Forma de resisténcia de la bacteria que torna prene una forme vegetativa al moment de la germinacion.
Derivats
- esporadic
- esporangi
- esporifèr
- esporiu / esporivol
- esporocarp
- esporocist
- esporofit
- esporogèn
- esporozoaris
Traduccions
|
|