establir

Occitan

Etimologia

Del latin stabilire.

Prononciacion

/estaˈbbli/, /estaˈbbli/

França (Bearn) : escotar « establir »

Sillabas

es | ta | blir

Vèrb

establir

1. Fixar una causa un un luòc, la far venir estable.

s'establir

1. Se fixar en un luòc.

Traduccions

alemand: einführen (de), einrichten (de) anglés: to establish (en) catalan: establir (ca)

espanhòl: establecer (es) francés: établir (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	establir
Gerondiu	establissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	establit			establits
femenin	establida			establidas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	establissi	establisses	establís	establissèm	establissètz	establisson
Imperfach	establissiái	establissiás	establissiá	establissiam	establissiatz	establissián
Preterit	establiguèri	establiguères	establiguèt	establiguèrem	establiguèretz	establiguèron
Futur	establirai	establiràs	establirà	establirem	establiretz	establiràn
Condicional	establiriái	establiriás	establiriá	establiriam	establiriatz	establirián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	establisca	establiscas	establisca	establiscam	establiscatz	establiscan
Imperfach	establiguèsse	establiguèsses	establiguèsse	establiguèssem	establiguèssetz	establiguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	establís !	—	establiscam !	establissetz !	—
Negatiu	—	establiscas pas !	—	establiscam pas !	establiscatz pas !	—