estil
Occitan
Etimologia
Del latin stilus (« tija de planta », « pal », « ponchon », « estilet »)
Prononciacion
- /es'til/
es | til (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| estil | estils |
| [es'til] | [es'tils] |
estil masculin
- (Botanica) Filament ligant l’ovari a l'estigmata, al centre de la flor.
- Estilet utilizat per escriure sus de tauletas cobèrtas de cera.
- Biais de s’exprimir per escrich.
- Biais d’agir o de parlar.
- (Arts) Biais de crear; ton ; votz que caracteriza l’òbra d’un artista.
- (Per extenscon) Caractèr de çò qu'aparten a la tendéncia artistica d’un periòde o d’un mitan, d’un país.
- Aparéncia d’un objècte o d’una persona. Ensemble de las caracteristicas definissent son identitat.
Traduccions
Catalan
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « estil »
Etimologia
Del latin stilus (« tija de planta », « pal », « ponchon », « estilet »)
Prononciacion
- /əsˈtil/
- /esˈtil/
es | til (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| estil | estils |
| [es'til] | [es'tils] |
estil masculin