exasperar
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin exasperare « far venir rufe, aspre », e al figurat « irritar, exasperar » »
Prononciacion
lengadocian [et͡saspe'ɾa] , gascon [et͡saspe'ɾa] , provençau [egzaspe'ʀa]
Sillabas
ex|as|pe|rar
Vèrb
exasperar
- Aumentar, acréisser, avivar, exacerbar.
- (medecina) Far venir un mal encara mai intens.
- Asimar, encanissar, irritar fins a l’excès.
Derivats
Traduccions
Catalan 
Etimologia
- Del latin exasperare « far venir rufe, aspre », e al figurat « irritar, exasperar » »
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « exasperar »
Prononciacion
- Oriental: [əɡzəspəˈɾa]
- Occidental: nord-occidental [eɡzaspeˈɾ] , valencian [eɡzaspeˈɾaɾ]
Sillabas
ex|as|pe|rar
Vèrb
exasperar
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin exasperare « far venir rufe, aspre », e al figurat « irritar, exasperar » »
Prononciacion
[eɣ̞saspeˈɾaɾ]
Sillabas
ex|as|pe|rar
Vèrb
exasperar
Portugués 
Etimologia
- Del latin exasperare « far venir rufe, aspre », e al figurat « irritar, exasperar » »
Prononciacion
Portugal [izɐʃpɨˈɾaɾ] ; Brasil [ezaʃpeˈɾaɾ] , [izaspeˈɾa]
Sillabas
ex|as|pe|rar
Vèrb
exasperar