exorbitant
Occitan
Etimologia
- Del participi present de orbitar amb lo prefix ex- « fòra de »: « que fa sortir [los uèlhs] de las orbitas » « tròp pesuc, estonament grand »)
Prononciacion
- lengadocian /et͡suɾβiˈtant/
- gascon /egzuɾβiˈtant/
- provençau /egzuʀbiˈtãⁿ/
Sillabas
ex|or|bi|tant
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | exorbitant | exorbitants |
| [et͡suɾβiˈtant] | [et͡suɾβiˈtants] | |
| Femenin | exorbitanta | exorbitantas |
| [et͡suɾβiˈtanto̞] | [et͡suɾβiˈtanto̞s] | |
exorbitant
- Qu'es excessiu ; que passa fòrça l'òsca.
- (Drech) Fòra del drech comun.
Sinonims
Locucions
Traduccions
|
Alemand
Etimologia
- Del participi present de orbitar amb lo prefix ex- « fòra de »: « que fa sortir [los uèlhs] de las orbitas » « tròp pesuc, estonament grand »)
Prononciacion
- /ɛksʔɔʁbiˈtant/
Sillabas
ex|or|bi|tant
Adjectiu
exorbitant
Anglés
Etimologia
- Del participi present de orbitar amb lo prefix ex- « fòra de »: « que fa sortir [los uèlhs] de las orbitas » « tròp pesuc, estonament grand »)
Prononciacion
- /ɪɡˈzɔːbɪtənt/, /ɛɡˈzɔːbɪtənt/
Sillabas
ex|or|bi|tant
Adjectiu
exorbitant
Catalan
Etimologia
- Del participi present de orbitar amb lo prefix ex- « fòra de »: « que fa sortir [los uèlhs] de las orbitas » « tròp pesuc, estonament grand »)
Prononciacion
- lengadocian /əgzurbiˈtan/
Sillabas
ex|or|bi|tant
Adjectiu
exorbitant masculin o femenin, (plurals: exorbitants)
Francés
Etimologia
- Del participi present de orbitar amb lo prefix ex- « fòra de »: « que fa sortir [los uèlhs] de las orbitas » « tròp pesuc, estonament grand »)
Prononciacion
- lengadocian /ɛɡzɔʁbitɑ̃/
Sillabas
ex|or|bi|tant
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | exorbitant | exorbitants |
| [ɛɡzɔʁbitɑ̃] | [ɛɡzɔʁbitɑ̃] | |
| Femenin | exorbitante | exorbitantes |
| [ɛɡzɔʁbitɑ̃t] | [ɛɡzɔʁbitɑ̃t] | |
exorbitant