fraire

Occitan

Etimologia

Del latin frater.

Prononciacion

[ˈfɾajɾe], /ˈfɾajɾe/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « fraire »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
fraire	fraires
[ˈfɾajɾe]	[ˈfɾajɾes]

fraire masculin

1. Al respècte d'una autra persona, filh dels meteisses paire e maire.
2. Membre d'un òrdre religiós.

Variantas dialectalas

• frair (lemosin)
• hrair (gascon)

Derivats

• afrairar
• frairal -a
• frairastre
• fraternal
• fraternitat
• fraternizar
• fratria
• fratricida
• fratricidi.

Antonims

• sòrre

Traduccions

alemand: Bruder (de) masculin anglés: brother (en) catalan: germà (ca) masculin chèc: bratr (cs) danés: broder (da), bror (da) espanhòl: hermano (es) masculin esperanto: frato (eo) francés: frère (fr) masculin ido: fratulo (io)

italian: fratello (it) masculin lituanian: brolis (lt) neerlandés: broer (nl) ongrés: fivér (hu) polonés: brat (pl) portugués: irmão (pt) masculin suedés: broder (sv), bror (sv) ucraïnian: брат (uk)