fus

De fuses

Occitan

Etimologia

Del latin fusus.

Prononciacion

[fys], /fys/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
fus	fuses
[fys]	[ˈfyzes]

fus masculin

1. Baston de fusta que permís lo filatge d'un teissut.
   • fus orari: Zòna orària sus la planèta.

Variantas dialectalas

• hus (gascon)
• husèth (gascon)
• fuseu (lemosin)
• fusèl (auvernhat)

Traduccions

alemand: Spindel (de) femenin anglés: spindle (en) bielorús: верацяно (be) neutre catalan: fus (ca) masculin

espanhòl: huso (es) masculin francés: fuseau (fr) masculin rus: веретено (ru) neutre ucraïnian: веретено (uk) neutre

Francés

Prononciacion

França (Vòges) : escotar « fus »

França (Sesseraç) : escotar « fus »

Prononciacion

[fy], /fy/

Forma de vèrb

fus

1. Primièra persona del singular al passat simple de être.
2. Segonda persona del singular al passat simple de être.