genòma

Occitan

Etimologia

(1920) De l’alemand Genom, format sus gèn amb la finala de cromosòma.

Prononciacion

lengadocian /d͡ʒeˈnɔmo̞/, /d͡ʒeˈnɔmo̞/, gascon /ʒeˈnɔmo̞/, /ʒeˈnɔmo̞/, provençau /d͡ʒeˈnɔmɘ/, /d͡ʒeˈnɔmɘ/

Sillabas

ge|nò|ma

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
genòma	genòmas
[d͡ʒeˈnɔmo̞]	[d͡ʒeˈnɔmo̞s]

genòma masculin

1. (genetica) Ensemble del material ereditari compausat d’acids nucleics (ADN o ARN) d’un organit cellular, d’un organisme o d’una espècia.

Derivats

• genomic

Traduccions

alemand: Genom (de) anglés: genome (en) basc: catalan:

espanhòl: genoma (es) francés: génome (fr) italian: genoma (it) portugués: genoma (pt)