espècia

Veire tanben : especia

Occitan

Etimologia

Del latin spĕcĭes.

Prononciacion

[esˈpɛsjo], /esˈpɛsjo/

França (Bearn) : escotar « espècia »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
espècia	espècias
[esˈpɛsjo]	[esˈpɛsjos]

espècia femenin

1. Bio. Unitat taxonomica de basa de la sistematica.
2. Substància aromatica, condiment per assasonar o perfumar un plat de cosina.

Variantas dialectalas

• espeça : (naut-lemosin)

Sinonims

• enja : (lemosin)

Traduccions

alemand: Art (de) femenin (1), Gewürz (de) neutre (2) anglés: species (en) (1), spice (en) (2) catalan: espècie (ca) femenin (1), espècia (ca) femenin (2)

espanhòl: especie (es) femenin (1), especia (es) femenin (2) francés: espèce (fr) femenin (1), épice (fr) femenin (2) galician: especie (gl) femenin (1), especia (gl) femenin (2)

Catalan

Etimologia

Del latin spĕcĭes.

Prononciacion

[əsˈpɛsiə], /əsˈpɛsiə/

Espanha (Barcelona) : escotar « espècia »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
espècia	espècies
[əsˈpɛsiə]	[əsˈpɛsiəs]

espècia femenin

1. Espècia (assasonament).