grua

Occitan

Una grua (aucèl).

Etimologia

Del latin grus.

Prononciacion

[?]

França (Bearn) : escotar « grua »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
grua	gruas

grua femenin

1. Ornt. Nom donat a divèrses grands aucèls de la familha dels gruids (Gruidae).
2. Maquina destinada a l'elevacion de cargas pesugas.

Derivats

• grua brolga

Una grua (maquina).

Traduccions

anglés: crane (en) asturian: grúa (ast) catalan: grua (ca) espanhòl:

francés: grue (fr) femenin quirguiz: туруна (ky)