infòrme
 Veire tanben : informe
|
Occitan
Etimologia
Del latin informis « sens forma ».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /iɱˈfɔɾme/
- escotar « infòrme »
- provençau /ĩⁿˈfɔʀme/
Sillabas
in|for|me
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | infòrme | infòrme |
| [iɱˈfɔɾme] | [iɱˈfɔɾmes] | |
| Femenin | infòrma | infòrmas |
| [iɱˈfɔɾmo̞] | [iɱˈfɔɾmo̞s] | |
infòrme
- Que la forma es malaisida de definir.
- Una massa infòrma, un animal infòrme.
- Sens forma, que se ten pas.
- (Drech) Que fa pas fe, qu’es pas cobèrt de formas prescrichas.
- Un acte infòrme.