insistir

Occitan

Etimologia

Del latin insistere derivat de sistere amb lo préfix in-.

Prononciacion

lengadocian, gascon /insisˈti/, /insisˈti/

provençau /iⁿsisˈti/, /iⁿsisˈti/

Sillabas

in|sis|tir

Vèrb

insistir

1. Apiejar quicòm, i butar bravament.
2. (Per extension) Far instància, contunhar a demandar, a voler quicòm.

Traduccions

alemand: insistieren (de) anglés: insist (en) arabi: تصر (ar) catalan: insistir (ca) chinés: 坚持 (zh) espanhòl: insistir (es) francés: insister (fr)

grèc: επιμένω (el) italian: insistere (it) neerlandés: aandringen (nl) portugués: insistir (pt) polonés: romanés: insista (ro) rus: настоять (ru)

Catalan

Etimologia

Del latin insistere derivat de sistere amb lo prefixe in-.

Prononciacion

/insisˈti(ɾ)/, /insisˈti(ɾ)/

Sillabas

in|sis|tir

Vèrb

insistir

1. insistir

Espanhòl

Etimologia

Del latin insistere derivat de sistere amb lo prefix in-.

Prononciacion

/insisˈtiɾ/, /insisˈtiɾ/

Veneçuèla : escotar « insistir »

Sillabas

in|sis|tir

Vèrb

insistir

1. insistir

Portugués

Etimologia

Del latin insistere derivat de sistere amb lo prefix in-.

Prononciacion

Portugal /ĩsiʃˈtiɾ/, /ĩsiʃˈtiɾ/

Brasil /ĩsiʃˈtiɾ/, /ĩsiʃˈtiɾ/, /ĩsisˈtʃi/, /ĩsisˈtʃi/

escotar « insistir »

Sillabas

in|sis|tir

Vèrb

insistir

1. insistir