instinct
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin instinctus, amb lo prefix in- de stinguere (« atudar », a l'origina « fissar »). L’instint es « çò que fissa o avia al dedins de se ».
Prononciacion
[insˈtiŋkt]
Sillabas
ins|tint
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : gascon | |
Singular | Plural |
instinct | instincts |
[insˈtiŋkt] | [insˈtiŋkt͡s] |
instint masculin
Variantas dialectalas
Derivats
Traduccions
|
Anglés 
Etimologia
- Del latin instinctus, amb lo prefix in- de stinguere (« atudar », a l'origina « fissar »). L’instint es « çò que fissa o avia al dedins de se ».
Prononciacion
[ˈɪnstɪŋkt]
Sillabas
ins|tint
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
instinct | instincts |
instinct masculin
Francés 
Etimologia
- Del latin instinctus, amb lo prefix in- de stinguere (« atudar », a l'origina « fissar »). L’instint es « çò que fissa o avia al dedins de se ».
Prononciacion
França (Mülhausen) : escotar « instinct »
Prononciacion
[ɛ̃stɛ̃]
Sillabas
ins|tint
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
instinct | instincts |
[ɛ̃stɛ̃] |
instinct masculin