Vejatz lo contengut

intencion

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin intentio (« accion de parar ; aplicacion de la pensada, atencion ; esfòrt cap al naut, intencion ; intensitat »), derivat de intendere (entendre).

Prononciacion

/in.ten'siu/

in | ten | cion (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
intencion intencions
[in.ten'siu] [in.ten'sius]

intension femenin

  1. Movement de l’alma per que se tend a una cèrta fin.
    • Una intencion lausabla. — Aver l’intencion de far quicòm. — Mon intencion èra pas de vos desagradar.
  2. Volontat.
  3. Objectiu ; destinacion ; pensada.
  4. (Religion) Preguièra catolica amb objècte particular

Traduccions