je

Francés

Etimologia

Del latin ego.

Prononciacion

[ʒə], /ʒə/, [ʒ], /ʒ/

França (Vòges) : escotar « je »

Soïssa (Canton de Valés) : escotar « je »

Pronom personal

je

1. Ieu, pronom personau, purmèra persona deu singular. Davant vocau que vad j’.

Inflexion

nominatiu	je, j’ (davant vocau)
datiu	moi
acusatiu	me, m’ (davant vocau)
possessiu	mon, ma
pronom possessiu	mien, mienne

Naut sorab

Prononciacion

[?]

Forma de vèrb

je

1. Tresena persona del singular al present de być.