mon
Aparença
Occitan
Etimologia
Del latin meus.
Prononciacion
[ˈmun]
França (Bearn) : escotar « mon »
Adjectiu possessiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | mon | mos |
[mun] | [mus] | |
Femenin | ma | mas |
[ma] | [mos] |
mon (forma non articulada)
- Possessiu de la primièra persona del singular: de ieu, que m'aparten.
- ex:Encontrèri mon amic.
lo mon (forma articulada) (gascon)
- Possessiu de la primièra persona del singular: de ieu, que m'aparten.
- ex: Que ès lo mon amic
Variantas dialectalas
Traduccions
- alemand: mein (de)
- anglés: my (en)
- catalan: meu (ca)
- espanhòl: mi (es)
- francés: mon (fr)
- italian: mio (it)
Volapük
Etimologia
Adaptacion de l'anglés money ("argent, moneda").
Prononciacion
['mon]
Sillabas
mon (1)
Nom comun
mon, pl. mons