leca

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del gallés lecca.

(nom 2, adj) De lecar.

Prononciacion

/ˈleko̞/, /ˈleko̞/

Lengadocian : escotar « leca »

Nom comun 1

leca femenin

Declinason
Singular	Plural
lec	lecs
[ˈleko̞]	[ˈleko̞s]

1. Pèira planièra.
2. Trapèla formada per una pèira planièra en equilibri instable.

Expressions e Locucions

• calar una leca

Nom comun 2

leca femenin, (masculin: lec)

Declinason
Singular	Plural
lec	lecs
[ˈleko̞]	[ˈleko̞s]

1. Aquela que cerca lo plaser de manjar.

Forma d'adjectiu

leca

1. femenin singular de de lec.