loira

Una loira dels Pirenèus

Occitan

Etimologia

Del latin lutra.

Prononciacion

/ˈlujɾo/, /ˈlujɾo/

França (Bearn) : escotar « loira »

Sillabas

loi | ra (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
loira	loiras
[ˈlujɾo]	[ˈlujɾos]

loira femenin

1. Zool. Mamifèr carnivòr aqüatic, de la familha dels Mustelidae, que viu a ras dels rius.

Derivats

• loirard

Variantas dialectalas

• lèira (gascon)
• luèira (gascon)

Traduccions

albanés: vidër (sq) alemand: Otter (de) masculin anglés: otter (en) asturian: llóndriga (ast) bulgar: видра (bg) catalan: llúdriga (ca) femenin, llúdria (ca) femenin chèc: vydra (cs) danés: odder (da) eslovac: vydra (sk) eslovèn: vidra (sk) espanhòl: nutria (es) femenin esperanto: lutro (eo) estonian: saarmas (et) finlandés: saukko (fi) francés: loutre (fr) femenin

italian: lontra (it) femenin leton: udrs (lv) lituanian: ūdra (lt) neerlandés: otter (nl) ongrés: vidra (hu) polonés: wydra (pl) portugués: lontre (pt) romanés: lutră (ro) rus: выдра (ru) suedés: utter (sv) turc: susamuru (tr) ucraïnian: видра (uk)