mòrt
Aparéncia
Occitan
Etimologia
- (Noms comuns) Del latin mŏrtem, accusatiu de mŏrs.
- (Adjectiu) Del latin mortuus.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /mɔɾt/
- provençau /mɔʀt/
- França (Bearn) : escotar « mòrt »
Sillabas
mòrt
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| mòrt | mòrts |
| [mɔɾt] | [mɔɾts] |
mòrt femenin
- (Biologia) Arrèst definitiu de la foncions vitalas (presa dels nutriments, respiracion, foncionament del sistèma nerviós central).
- Un condemnacion a mòrt.
- Moment o luòc que se passèt la fin de la vida.
- Es trist dempuèi la mòrt de sa femna.
- (Literari) Personatge responsable de la mòrt.
- La mòrt dalhaira.
- (Sens figurat) Fin, acabament d’una activitat.
- La mòrt del comèrci de proximitat.
Variantas dialectalas
- mort (gascon)
Antonims
Derivats
Locucions
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| mòrt | mòrts |
| [mɔɾt] | [mɔɾts] |
mòrt masculin, (femenin: mòrta)
Sinonims
Antonims
Locucions
Traduccions
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | mòrt | mòrts |
| [mɔɾt] | [mɔɾts] | |
| Femenin | mòrta | mòrtas |
| [ˈmɔɾto] | [ˈmɔɾtos] | |
mòrt masculin
- Qu'a cessat de viure.
Locucions
Traduccions
Forma de vèrb
mòrta
- Perticipi passat al masculin singular de morir