manganès

Occitan

Etimologia

element quimic nomenat pel quimista francés Guyton en alteracion de l'antica magnesia negra

Prononciacion

/maŋgaˈnɛs/, /maŋgaˈnɛs/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
manganès	manganèses
[maŋgaˈnɛs]	[maŋgaˈnɛzes]

manganès (lengadocian), masculin

Manganès

1. Element quimic metallic de simbòl Mn e de numèro atomic 25.
2. (quimia) Metal pur d'aquel element, gris blanquinós, fòrça oxidable, que s'encontra subretot a l’estat d’oxid dins la natura.
3. (quimia) Atòm (o, per elipsi, nuclèu) de manganès.

Variantas dialectalas

• manganèse
• manganèsa

Traduccions

alemand: Mangan (de) anglés: manganese (en) basc: catalan: manganès (ca)

espanhòl: manganeso (es) francés: manganèse (fr) italian: manganese (it) portugués: manganês (pt)

Catalan

Etimologia

element quimic nomenat pel quimista francés Guyton en alteracion de l'antica magnesia negra

Prononciacion

Oriental: central /məŋɡəˈnɛs/, /məŋɡəˈnɛs/, balear /məŋɟəˈnəs/, /məŋɟəˈnəs/, /məŋɡəˈnɛs/, /məŋɡəˈnɛs/

Occidental: /maŋɡaˈnes/, /maŋɡaˈnes/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
manganès	manganèses

manganès masculin

1. manganès ^(oc)