maritime
Occitan 
Etimologia
- Del latin maritimus
Prononciacion
[maɾiˈtime] , provençau [maʀiˈtime]
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | maritime | maritimes |
[maɾiˈtim] | [maɾiˈtims] | |
Femenin | maritima | maritimas |
[maɾiˈtimo̞] | [maɾiˈtimo̞s] |
maritime
- Que se situa al bòrd o près de la mar.
- Païses, vilas maritimas.
- Qu'es vodat a la navigacion sus la mar.
- L’empèri maritime atenian.
- Qu'a un rapòrt amb la mar, amb la navigacion sus la mar.
- Lo comèrci maritime.
Variantas dialectalas
Traduccions
Anglés 
Etimologia
- Del francés maritime
Prononciacion
[ˈmæ.ɹɪˌtaɪm]
Adjectiu
maritime
Francés 
Etimologia
- Del latin maritimus
Prononciacion
[maʁitim]
Adjectiu
maritime masculin o femenin, (plural: martimes)