maritime

Occitan

Etimologia

Del latin maritimus

Prononciacion

/maɾiˈtime/, /maɾiˈtime/, provençau /maʀiˈtime/, /maʀiˈtime/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	maritime	maritimes
	[maɾiˈtim]	[maɾiˈtims]
Femenin	maritima	maritimas
	[maɾiˈtimo̞]	[maɾiˈtimo̞s]

maritime

1. Que se situa al bòrd o près de la mar.
   • Païses, vilas maritimas.
2. Qu'es vodat a la navigacion sus la mar.
   • L’empèri maritime atenian.
3. Qu'a un rapòrt amb la mar, amb la navigacion sus la mar.
   • Lo comèrci maritime.

Variantas dialectalas

• maritim

Traduccions

alemand: maritim (de) anglés: maritime (en) basc: catalan: marítim (ca)

espanhòl: marítimo (es) francés: maritime (fr) italian: marittimo (it) portugués: marítimo (pt)

Anglés

Etimologia

Del francés maritime

Prononciacion

/ˈmæ.ɹɪˌtaɪm/, /ˈmæ.ɹɪˌtaɪm/

Adjectiu

maritime

1. marítime ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin maritimus

Prononciacion

França (Vendèa) : escotar « maritime »

Prononciacion

/maʁitim/, /maʁitim/

Adjectiu

maritime masculin o femenin, (plural: martimes)

1. maritime ^(oc)