situar

Occitan

Etimologia

Manlèu al latin medieval situare (« plaçar endacòm, establir »)

Prononciacion

[sityˈa], /sityˈa/ França (Bearn) : escotar « situar »

Vèrb

situar

1. Plaçat, pausar endacòm.
2. (figurat) Atribuir una plaça en imaginacion, dins sa ment.
   • Situar un personatge.

se situar

1. Aver sa plaça, dins l'espaci o dins lo temps.

Parents

• situacion

Sinonims

• localizar

Traduccions

alemand: hervorrufen (de), legen (de), stellen (de) anglés: situate (en); locate (en), place (en), position (en) basc: ipini (eu) catalan: situar (ca)

espanhòl: dar lugar a (es), ocasionar (es), acomodar (es), situar (es), identificar (es) francés: situer (fr) italian: situare (it) portugués: situar (pt), colocar (pt)

Catalan

Etimologia

Manlèu al latin medieval situare (« plaçar endacòm, establir »)

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « situar »

Prononciacion

[situˈa], /situˈa/, valencià [situˈaɾ], /situˈaɾ/

Vèrb

situar

1. situar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Manlèu al latin medieval situare (« plaçar endacòm, establir »)

Prononciacion

Veneçuèla : escotar « situar »

Prononciacion

[siˈtwaɾ], /siˈtwaɾ/

Vèrb

situar

1. situar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Manlèu al latin medieval situare (« plaçar endacòm, establir »)

Prononciacion

Portugal [siˈtwaɾ], /siˈtwaɾ/; Brasil [situˈaɾ], /situˈaɾ/, [siˈtwa], /siˈtwa/

Vèrb

situar

1. situar ^(oc)