mata

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin tardièr matta palhassa de joncalha.

(nom 2) Del francés ancian matte « lach calhat ».

Prononciacion

/ˈmato̞/, /ˈmato̞/

escotar « mata »

Sillabas

ma | ta (2)

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
mata	matas
[ˈmato̞]	[ˈmato̞s]

mata femenin

1. Ensem de vegetals, o arbrilhon que butan sarrats.
2. (Vulgar) Pels del pubís de la femna.

Traduccions

alemand: Strauch (de) anglés: tuft (en), bush (en) basc: catalan: mata (ca) femenin, tofa (ca) femenin

espanhòl: mata (es) francés: touffe (fr) italian: macchia (it), cespuglio (it) portugués: mata (pt)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
mata	matas
[ˈmato̞]	[ˈmato̞s]

mata femenin

1. (Metallurgia) Substéncia semimetallica sulfurosa eissida d’una fonda primièra e qu'es pas encara dins l'estat de puretat que cal.

Traduccions

alemand: anglés: matte (en) basc: catalan: mata (ca)

espanhòl: mata (es) francés: matte (fr) italian: portugués: resíduo metálico (pt)

Forma d'adjectiu

mata

1. femenin singular de mat

Forma de vèrb

mata

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de matar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de matar

Catalan

Etimologia

(nom 1) Del latin tardièr matta palhassa de joncalha.

(nom 2) Del francés ancian matte « calhada ».

Prononciacion

[?]

Sillabas

ma | ta (2)

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
mata	mates

mata femenin

1. mata ^(oc)
2. lentiscle

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
mata	mates

mata femenin

1. mata ^(oc)

Forma de vèrb

mata

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de matar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de matar

Espanhòl

Etimologia

(nom 1) Del latin tardièr matta palhassa de joncalha.

(nom 2) Del francés ancian matte « calhada ».

Prononciacion

/mata/, /mata/

Sillabas

ma | ta (2)

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
mata	matas
[mata]	[matas]

mata femenin

1. mata ^(oc)
2. Planta de talha bassa o pichona.
3. Airal poblat d'arbres d'una meteissa especia.
4. lentiscle

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
mata	matas
[mata]	[matas]

mata femenin

1. mata ^(oc)

Forma de vèrb

mata

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de matar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de matar

Ilocano

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[?]

Nom comun

mata

1. Uèlh.