menut
Aparéncia
Occitan
Etimologia
Del latin minutus, petit, menut, de minuere (« diminuir, amendrir »).
Prononciacion
/meˈnyt/
Sillabas
me|nut
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | menut | menuts |
[meˈnyt] | [meˈnyt] | |
Femenin | menuda | menudas |
[meˈnyðo̞] | [meˈnyðo̞s] |
menut
- Qu'es prim, que ten pauc de volum, pauc de valor.
- A los pès menuts mas a las mans gròssas.
- Una fusta menuda.
- (figurat) Que ten pauc d’importància.
- A fach de despensas menudas.
Sinonims
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
menut | menuts |
[meˈnyt] | [meˈnyts] |
menut masculin (femenin: menuda)
Catalan
Etimologia
Del latin minutus, petit, menut, de minuere (« diminuir, amendrir »).
Prononciacion
- oriental /məˈnut/
- occidental /meˈnut/
- (Barcelona) : escotar « menut »
Sillabas
me|nut
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | menut | menuts |
Femenin | menuda | menudes |
- menut, que ten pauc de volum, pauca de valor.
- Té els peus menuts però tes les mans grosses.
- Una fusta menuda.
- (figurat) Que ten pauca d’importància.
- Ha fet despeses menudes.
Nom comun
menut masculin (Plural: menuts)
- drollet, manit
- moneda menuda
- pl. menudalhas, coradilhas, megina o llevada (entralhas d'un animal mòrt).