mestièr

Veire tanben : mestier

Occitan

Etimologia

Del latin ministerium.

Prononciacion

[mesˈtjɛ], /mesˈtjɛ/

França (Bearn) : escotar « mestièr »

Sillabas

mes | tièr (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mestièr	mestièrs
[mesˈtjɛ]	[mesˈtjɛs]

mestièr masculin

1. Profession.
2. (par extension) Domèni d’activitat d’una entrepresa.
3. Abbiletat tecnica, experiéncia d’un art.
   • Aver de mestièr.

Variantas dialectalas

• mestier (provençal), (lemosin), (vivaroalpenc)

Locucions

• far mestièr

  Aver besonh de

• èsser mestièr

  Èsser necessari

Traduccions

alemand: Beruf (de) masculin anglés: trade (en), profession (en) catalan: ofici (ca) masculin, professió (ca) femenin

italian: mestiere (it) masculin francés: métier (fr) masculin