metil

Occitan

Etimologia

De metilèn

Prononciacion

/meˈtil/, /meˈtil/

Sillabas

me|til

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
metil	metils
[ˈmetil]	[ˈmetils]

metil masculin

1. (quimia organica) Gropament de carbòni e d’idrogèn d'estructura (CH_3–) de l'estructura del metan e ligat de biais covalent a una autra molecula, e ditrant dins la composicion d'un fum de compausats organics.

Derivats

• metilèn
• metilic

Traduccions

alemand: Methyl (de) anglés: methyl (en) basc: catalan: metil (ca)

espanhòl: metilo (es) francés: méthyl (fr) italian: metile (it) portugués: metila (pt)

Prefixe

metil-

1. (quimia organica) Forma de tèrmes que lo significat es a basa de mertil.

Catalan

Etimologia

De metilèn

Prononciacion

/məˈtil/, /məˈtil/

Sillabas

me|til

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
metil	metils

metil masculin

1. metil ^(oc)

Prefixe

metil-

1. metil ^(oc)