ministre

Occitan

Etimologia

Del latin minister derivat de minus (« inferior ») calcat sus magister (« mèstre »).

Prononciacion

[mi'nis'tɾe], /mi'nis'tɾe/ (gascon), (lengadocian) [mi'nis'tʁe], /mi'nis'tʁe/ (provençal) França (Bearn) : escotar « ministre »

mi | nis | tre (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ministre	ministres
[mi'ni.tɾe]	[mi'nis'tɾes]

ministre (equivalent femenin ministra)

1. (En particular) (Religion) Membre del clergat, coma lo pastor luterian.
2. (En particular) Agent diplomatic representant lo govèrn près dels govèrns estrangièrs que compòrtan non una ambassada, mas una legislacion.
3. (Politica) Membre de primièr reng d’un govèrn.

Derivats

• ministèri
• admistrar

Traduccions

alemand: Minister (de) (m) Ministerin (de) (f) anglés: minister (en) arabi: وَزِير (ar) catalan: ministre (ca) (m) ministra (ca) (f) chinés: 大臣 (zh) espanhòl: ministro (es) (m) ministra (es) (f) francés: ministre (fr)

grèc: υπουργός (el) italian: ministro (it) (m) ministra (it) (f) neerlandés: bewindsman (nl) minister (nl) portugués: ministro (pt) (m) ministra (pt) (f) polonés: minister (pl) górnik (pl) romanés: ministru (ro) rus: министр (ru)

Catalan

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « ministre »

Etimologia

Del latin minister derivat de minus (« inferior ») calcat sus magister (« mèstre »).

Prononciacion

oriental [miˈnis.tɾə], /miˈnis.tɾə/

occidental [miˈnis.tɾe], /miˈnis.tɾe/

mi | nis | tre (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ministre	ministres
[mi'ni.tɾe]	[mi'nis'tɾes]

ministre (equivalent femenin ministra)

1. (religion) Membre del clergat.
2. (Politica) Membre d’un govèrn.
3. (ictiologia) Girèla, domaisèla

Francés

Prononciacion

Soïssa (Lausana) : escotar « ministre »

Etimologia

Del latin minister derivat de minus (« inferior ») calcat sus magister (« mèstre »).

Prononciacion

[mi.nistʁ], /mi.nistʁ/ mi | nis | tre (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ministre	ministres
[mi'ni.tɾe]	[mi'nis'tɾes]

ministre

1. (religion) Membre del clergat.
2. (Politica) Membre d’un govèrn.
3. (ornitologia) Aucelon d'Africa (Passerina cyanea)

Italian

Prononciacion

[miˈnistre], /miˈnistre/ mi | nis | tre (3)

Forma de nom comun

ministre femenin

1. Plural de ministra.