mur

Veire tanben : mûr, mür

Occitan

Etimologia

Del latin *murus.

Prononciacion

[myɾ], /myɾ/

França (Bearn) : escotar « mur »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mur	murs
[myɾ]	[myɾs]

mur masculin

1. Part que fondamenta un ostal.

Variantas dialectalas

• mura

Derivats

• mural

Traduccions

anglés: wall (en) espanhòl: pared (es) femenin, muro (es) francés: mur (fr)

italian: muro (it) sicilian: muru (scn)

Romanés

Etimologia

Del latin mōrus.

Prononciacion

[mur], /mur/

Nom comun

mur masculin, plural : muri

1. Amorièr.

Parents

• mură