niura

Occitan

Prononciacion

/ˈnjoʁo/, /ˈnjoʁo/

Forma d'adjectiu

niura (lemosin)

1. Femenin singular de niure.

Istriòt

Etimologia

Del latin vulgar *nŏra, format a partir del clàssic nŭrus.

Prononciacion

/ˈnjura/, /ˈnjura/

Nom comun

niura femenin

1. Nòra.

Variantas dialectalas

• nura
• nioro
• nora
• niora

Nòta

Forma del dialècte de Rovigna.

Referéncias

• Goran Filipi, Barbara Buršić Giudici, 1998, Istriotski lingvistički atlas. Atlante linguistico istrioto, Znanstvena udruga Mediteran, Pula.