oportun

Occitan

Etimologia

Del latin opportunus « que pòrta cap al pòrt »

Prononciacion

[upuɾˈty], /upuɾˈty/, provençau [upuʀˈtỹⁿ], /upuʀˈtỹⁿ/ França (Bearn) : escotar « oportun »

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	oportun	oportuns
	[upuɾˈty]	[upuɾˈtys]
Femenin	oportuna	oportunas
	[upuɾˈtyno̞]	[upuɾˈtyno̞s]

oportun

1. Que tomba plan a propaus, segon lo temps e l'espaci.
   • Una escasença oportuna.
   • Un encontre oportun.
2. Favorable, propici.
   • La conjonctura es oportuna.

Derivats

• oportunament
• oportunisme
• oportunista
• oportunitat

Traduccions

alemand: bequem (de), gelegen (de), gemächlich (de) anglés: opportune (en) basc: egoki (eu) catalan: còmode (ca), oportú (ca)

espanhòl: oportuno (es), cómodo (es) francés: opportun (fr) italian: adeguata (it), appropriato (it) portugués: cómodo (pt), oportuno (pt)