ordinator

Occitan

Etimologia

Manlèu del latin ordinator « aquel que plaça en òrdre » pel francés ordinateur

Prononciacion

/uɾðinaˈtu/, /uɾðinaˈtu/, provençau /uʀdinaˈtu/, /uʀdinaˈtu/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ordinator	ordinators
[uɾðinaˈtu]	[uɾðinaˈtus]

ordinator masculin

1. (informatica) Aparelh electronic capable, en aplicant d'instruccions predefinidas (programe), de realizar de tractaments automatizats de donadas e d’interagir amb lo mitan amb de periferics (ecran, clavièr…).
2. Persona plaça en òrdre, que realiza d'ordinacions (equivalent femenin ordinatritz / ordinairitz)

Variantas dialectalas

• ordenador
• ordinador

Traduccions

alemand: Computer (de) (anglicisme), Rechner (de) anglés: computer (en) basc: ordenagailu (eu) catalan: ordinador (ca)

espanhòl: computadora (es) (Espanha), ordenador (es) Chile, Colombia), computador (es) francés: ordinateur (fr) italian: computer (it) (anglicisme), calcolatore (it), elaboratore (it), ordinatore (it) (Soïssa) portugués: computador (pt)